Dag 2 dinsdag 23 januari, Spiritualiteit
Door: Door: T. Wolters, predikante te Utrecht
Blijf op de hoogte en volg
22 Januari 2018 | Israel, Nes ‘Ammim
Hoe zal ik deze dag beschrijven? We hebben zoveel gezien en gedaan. Zoveel indrukken en belevenissen. En dan was daar ook nog de picknick, die tot een uur of twee de rode draad van deze dag vormde. Laat ik beginnen. Om precies 9.00 uur vertrok de bus met iedereen erin. Om daar zeker van te zijn hebben we een handig telsysteem ingeoefend waarvan we denken (en hopen!) dat het werkt. We reden een prachtige route vlak langs de Libanese grens met als eerste bestemming Har Meron alwaar het graf van rabbi Shimon ben Yochai te vinden en te bezoeken is. Toen we zo'n half uur op pad waren bleken we toch iets vergeten: de lunchpakketten. ‘Geen probleem’ aldus reisleider Michael, ‘gaan we lekker in een restaurant lunchen’, maar de andere helft van ons reisleidersteam dacht daar heel anders over. ‘Maar even terug rijden.’ De telefoon en de mensen van Nes Ammim brachten uitkomst: de lunch zou ons achterna gebracht worden. Top! Probleem opgelost. Het weer is tijdens de busrit wisselend bewolkt en regenachtig en dat is het nog steeds als we op Har Meron uitstappen om het graf van rabbi Shimon ben Yochai, een in de 2e eeuw gestorven mystieke leraar aan wie in de 12e eeuw de Zohar is toegeschreven en die daardoor in hoog aanzien is komen te staan. Zijn graf is van twee kanten te benaderen, aan de linkerkant voor de mannen, en aan de rechterkant voor de vrouwen. Dat laatste is weggelegd voor slechts vier van ons gezelschap. Ik moet zeggen dat het heel bijzonder was: de intensiteit waarmee vlak bij het graf een aantal vrouwen op zomaar een dinsdagmorgen met bedekt hoofd volledig, haast extatisch, opgingen in hun gebed. Joodse mystiek! Dineke Houtman hield er onder een winderig afdakje, dat ons maar ternauwernood beschermde tegen de wind en de regen, een interessant betoog over en vertelde erbij dat de aandacht voor de mystieke kant van het Joodse geloof in het hedendaagse Israël ook onder jonge mensen toeneemt. In de bus lezen we met elkaar het prachtige sabbatslied ‘De bruid tegemoet’ dat in de 16e eeuw hier gemaakt is en krijgen er een gedegen toelichting op: college in de bus. Zo rijden we Tsefat binnen, alwaar we een half uurtje worden vrijgelaten. Daarna gaat het richting meer van Tiberias. De picknick leidt opnieuw tot de nodige discussie. Het gaat weer harder regenen en de buschauffeur wil zijn bus niet wagen aan de rode modder van de berg der zaligsprekingen. Die laten we daarom links liggen en zoeken ons heil in Kapernaüm, Daar kunnen we in ieder geval onderdak de meditatie van Wim van Weelden beluisteren, na natuurlijk eerst een snelle blik geworpen te hebben op de oude synagoge uit de tijd van Jezus. De tijd is krap en nog altijd is daar die picknick die wacht. Uiteindelijk wordt het de boot genaamd Matthew waarmee we een rondtocht op het meer van Tiberias maken. De lucht klaart op, de heuvels lichten prachtig op in het waterige zonnnetje. Eindelijk ging de mand open: brood en appels en peren voor een ieder. Dan verandert plotsklaps de bodem boot in een dansvloer, waarop een kring van enthousiastelingen o.l.v. de schipper zich waagt aan een paar joodse dansen. Vrolijk en welgemoed betreden we daarna de oever en aanvaarden de terugreis. En passant nemen we nog even bij Tabcha de beide kerken van de wonderbare broodvermenigvuldiging mee. Het was veel, maar het was allemaal mooi. Terug in Nes Ammim wacht ons weer een heerlijke maaltijd, waarna het avondprogramma ons op een indringende wijze binnenleidt in de grote problematiek van Israël en de Palestijnen. De Palestijnse Thaiseer Khateeb en de Joodse Ofer Lior vertellen op persoonlijke wijze over hun dialoogwerk met scholieren, hoe belangrijk dat is, maar ook hoe moeizaam het soms gaat. Beelden en opvattingen bepalen voor beide groepen de omgang met elkaar en het pijnlijke verleden vol geweld en onrecht speelt aan beide zijden een beklemmende rol. Maar ook hoe hoopvol om deze twee mannen ondanks weerstand ook uit hun nabije omgeving met zoveel passie over hun missie voor vrede te horen vertellen! Stil van alles loop ik naar mijn kamer. Het eerstvolgende programmaonderdeel is morgen om 8.10 uur.