Dag 4, Jeruzalem

Mijn eerste nacht in het klooster Maison Avraham zit er op. Vanaf 7 uur wacht ons een ontbijt. Het ontbijt van het kloosterleven is duidelijk anders dan het leven in een hotel. Maar genoeg om een lange wandeling mee te gaan maken. Dat hebben we deze dag ook gedaan. Vanaf het klooster dalen we af naar de voet van de Olijfberg. We zien ontzettend veel graven. Het is niet verwonderlijk dat er een oplossing gezocht moet worden voor een tekort aan graven, terwijl er vele graven zijn. 

Daarna lopen we naar Gethsemanee waar we de olijfbomen zijn die mogelijk al 2000 jaar oud zijn (Gethsemanee betekent oliepers). Maar ondanks de leeftijd ontspruiten er loten op de wortels. Symbolisch is de afgevallen roos in de hof en de nieuwe loot aan de olijfboom. Dit doet denken aan Jesaja 11. In de tuin wordt Mattheus 26:39 aangehaald. Dwars door gethsemanee heen hebben we een prachtig uitzicht op de gouden poort in Jeruzalem. Iets om verder over na te denken in de lijdenstijd. Daarna gaan we naar de leeuwenpoort en vervolgen we onze weg langs het geboortehuis van Maria naar Bethesda. Bij bethesda staat de Sint Annakerk, die in 1142 door kruisvaders is gebouwd. In de kapel met een geweldige akoestiek zingen we het lied: Bless the Lord my soul. We zien in Bethesda (huis van genegenheid) de verschillende bouwlagen en herinneren ons de genezingen in dat badwater.

We vervolgen onze weg via de Via Dolorosa naar Golgotha. De kruisweg is in januari (en 's morgens vroeg) goed begaanbaar en zichtbaar. We staan stil bij het onvoorstelbare lijden van de Heere Jezus voor ons. We komen bij het graf van de Heiland en realiseren ons de overweldigende liefde van Hem in Zijn sterven. Maar het mooie is dat er door Zijn opstanding het Licht van deze wereld voor eeuwig schijnt. Een bijzonder getuigenis wordt gedeeld, waarbij we de bron nog eens moeten nalezen. Historisch kunnen we het niet duiden, maar theologisch is het prachtig om te horen. Het kruis van de Heere Jezus staat op de plaats waar Abraham de belofte kreeg van de Vader: Ik zal Zelf het Lam voorzien. Een bloeddruppel van het Lam is gevallen op de plaats waar de zondeval heeft plaatsgevonden. Door Zijn bloed is de zondeval teniet gedaan.

Daarna hadden we om 11.00 uur een lezing van Marleen Anthonissen- van der Louw. Zij is pastoraal werker namens de PKN, Kerk in Actie. Haar getuigenis over het volgen van Jezus in het heilige land is indrukwekkend. Ze heeft een quiz over de feiten van Christenen in het heilige land. Ze geeft een overzicht van kerken die in het begin van de kerkgeschiedenis daar zijn ontstaan. De orthodoxe kerken zijn het oudst, vanaf de eerste eeuw. Kerken blijven zich focussen op de heilige plaatsen. Ook is nog steeds zo. Marleen wil Jezus voorleven voor alle mensen om een getuige te zijn van Hem. Ze hield ons een spiegel voor op welke wijze wij kijken naar Joden en Palestijnen. Zij riep op om dat te doen door de ogen van Christus. We kunnen aan de mensen in het heilige land denken, niet alleen in termen van een bepaalde theologie of politiek, maar op grond van Gods Woord alle mensen serieus nemen, dus luisteren naar hun pijn en voor ze bidden, vooral dat de lokale gelovigen mogen werken in Zijn Koninkrijk.

Na de lunchwandeling door de oude stad, zijn we naar het Jersalem University College vertrokken, voor een studie in het Nieuwe Testament door Joodse ogen. Met Rabbi Moshe Silberschein hebben we Lukas 16: 19-31 bestudeerd. We lazen met elkaar de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus. In de christelijke traditie is dit een van de 40 gelijkenissen, maar in de Joodse traditie een van de 4000. Wat opvalt bij de lezing is dat de Rabbi veel parallel verhalen uit de Joodse traditie zijn. Een ervan komt uit de Babylonische talmud en beschrijft de overgang van leven naar dood door het te vergelijken met het scheren van een schaap. Een schaap met een wollen vacht kan niet door een rivier. Een geschoren schaap kan het wel en komt behouden aan de overkant. Het verliezen van rijkdom is een voorwaarde om de doodsrivier over te steken en niet te vergaan. Verder valt op dat de Rabbi de namen vertaald naar het Hebreeuws. Lazarus is in het Hebreeuws Eliezer. Dat betekent: De Heere is Helper. Daarbij kwam naar voren dat Eliezer een knecht van Abraham in de hemel geen helper meer is, maar dat de rijke man niemand meer heeft om opdrachten te geven. Kortom een vruchtbare bijeenkomst, waarbij begrip voor elkaars traditie en lezing leidt tot een verdieping van de betekenis van de gelijkenis.

Daarna was er een interreligieuze gebedsbijeenkomst. In de week van het gebed was dat een mooi signaal om af te geven. Samen bidden geeft verbinding.

In de avond hebben we ons voorbereid op de viering van de sabbath. Micha van Dijk woont sinds kort in Jeruzalem en wil ons bij de hand nemen om de sabbath op een Joodse wijze te vieren. Dat vraagt een gedegen voorbereiding, ruim voor de Sabbath. Er is nog steeds sprake van een mooie sabbathskleding. De Sabbath wordt voelbaar gemaakt door de groet: sabbath sjaloom.

Een goede voorbereiding op de sabbath heeft ons goed geholpen en kunnen vol vertrouwen de ontmoeting op de Sabbath tegemoet.